W arkuszu kalkulacyjnym istnieje możliwość wyświetlenia wszystkich formuł jako tekstu, dzięki czemu możemy podejrzeć wszystkie formuły jednocześnie. Takie podejście sprawdza się, jeżeli tworzymy formuły bardzo rozbudowane, które muszą współpracować z innymi formułami umieszczonymi w innych komórkach.
Zaprezentowane zostaną dwie techniki tworzenia list rozwijanych. Pierwsza umożliwia wprowadzenie wartości listy rozwijanej w oknie Poprawność danych. Druga umożliwia pobranie wartości do listy rozwijanej z komórek programu Calc.
Podczas tworzenia bazy danych w LibreOffice Calc czasami musimy policzyć puste, niepuste komórki w kolumnie. Do policzenia pustych komórek możemy użyć funkcji LICZ.PUSTE(), przy liczeniu komórek niepustych warto skorzystać z funkcji ILE.NIEPUSTYCH(). Pisanie formuły zaczynamy od znaku równości (=).
Blokowanie adresów komórek stosujemy w sytuacjach, kiedy pojedyncza wartość powtarza się w wielu formułach np. kursy walut, podatek VAT. Do blokowania adresu komórki w formule służy znak dolara $.
Ukrycie wybranych kolumn i wierszy jest dobrym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy nie chcemy zaśmiecać tabeli dodatkowymi danymi. Istotnymi dla naszych formuł, jednak niepotrzebnymi przy wydruku, podglądu tabeli.